แม่เป็นคนมือเย็น ชอบปลูกต้นไม้ และที่ชอบเป็นพิเศษคือดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม พ่อเองก็ชอบปลูกต้นไม้เหมือนกัน ต้นไม้ที่พ่อปลูกมาตามกระแสพ่อยอมจ่ายเงินเพื่อซื้อตะโกดัดราคาแพงมาประดับหน้าบ้าน เงินสองพันห้าร้อย
ซีม่อน เป็นชายจรจัดอายุราว 45 ปี เขาเคยอาศัยในย่านชุมชนเก่าแก่ ซึ่งต่อมากลายเป็นสลัมขนาดใหญ่ใจกลางเมืองอานัมบา ประเทศไนจีเรีย จนเมื่ออายุได้ 12 ปีเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ครั้งใหญ่ ซึ่งพรากพ่อแม่ของซีม่อนจา
ในชั่วโมงวิชาชีววิทยาสมัยมัธยม หัวข้อการเรียนรู้ที่ผู้เขียนสะดุดใจคือ วงจรชีวิต การเปลี่ยนผ่านช่วงวัยของแมลงที่เริ่มต้นจากไข่ มาเป็นตัวหนอน ตัวหนอนสะสมอาหารจนเข้าสู่ภาวะดักแด้ แล้วเมื่อถึงเวลาดักแด้ก็
บอกกล่าวแกมชักชักชวนกันตั้งแต่เปิดอบรมการเขียนหนังสืองานศพตัวเอง Book of Memorial ครั้งแรกเมื่อปลายปี 2559 อย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่ได้เขียนหนังสือเล่มนี้ เป็นคำท้าทายเชิงลองใจ ว่ากล้าไหมที่จะนั่งลงเขียน
เราเคยตั้งคำถามกับตัวเองไหมว่า ทำไมเราจึงต้องรีบเร่ง หรือแข่งขันกันในทุกๆ วัน นับตั้งแต่ตื่นนอน อาบน้ำ รีบออกจากบ้านเพื่อไปให้ทันรถเมล์ แย่งกันขึ้น ถ้าคนไหนที่ขับรถก็จะต้องปาดซ้าย ปาดขวา แม้จะแซงไปเพ
สมศรีมีบทบาทเป็นแม่ ภรรยา ลูกสาว รวมถึงบทบาทอื่นๆ ตามสถานภาพความสัมพันธ์ที่เธอสังกัด เธออุทิศตัวให้กับครอบครัว สิ่งใดที่คนสำคัญในชีวิตต้องการ เธอยินดีเป็นธุระดูแลรับใช้อย่างดีเยี่ยม คนภายนอกที่รับร
เช้านี้แสงเดือนยืนกอดอกพิงขอบประตู เฝ้ามองนกพิราบสองตัวที่เดินเตาะแตะอยู่ข้างกระถางต้นไม้นับสิบรอบบ้าน เธอกำลังทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา สีเขียวของต้นไม้และแสงแดดยามเช้า ทำให้จิตใจขอ
คุณเคยเห็นคนแก่สุขภาพจิตดีจนอยากรู้ว่าเขาใช้ชีวิตที่ผ่านๆ มาอย่างไรบ้างไหม ดร.จอห์น ไอโซ (John Izzo) นักเขียนและนักสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่เคยเป็นอนุศาสนาจารย์ผู้ใกล้ชิดกับผู้ป่วยใกล้ตายจำนวนนับไม่ถ้วนพ
วันพรุ่ง คือ หมุดหมายสมมติที่อาจจะมาถึงหรือไม่ก็ได้ ในขณะที่วันวาน ก็เป็นเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้ว ไม่อาจทวนย้อนกลับมาใหม่ได้ นั่นหมายความว่า เราไม่อาจทำอะไรกับวันพรุ่งหรือวันวานได้ เราจึงมีเพียงโอกาสเดี
ด้วยอาชีพการงานทำให้ผู้เขียนมีโอกาสได้พูดคุยกับผู้คนหลากหลาย สิ่งที่พบว่าเป็นความปรารถนาร่วมกันของหลายชีวิต คือ ภายใต้การอุทิศตัวทำงานหนัก มุ่งมั่นในอาชีพการงานจนละเลย ทอดทิ้งหลายเรื่อง แต่เมื่อยามเผ
End of content
No more pages to load
