จากการไปทำกิจกรรมจิตอาสา ด้วยการช่วยคัดแยกของสังฆทานที่ชาวบ้านนำมาถวายวัด
พบว่ามีสิ่งของแปลกๆหลายอย่าง ที่พระไม่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ หรือไม่เหมาะที่จะนำมาใช้
เช่น เสื้อผ้าผู้หญิงสีสันฉูดฉาด รองเท้าแตะลายการ์ตูนน่ารัก หมอนรองคอสำหรับเด็กเล็ก
บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่มีกลิ่นผงซักฟอกติดอยู่ เนื่องจากถูกบรรจุรวมกันในถังสังฆทาน
รวมทั้งยารักษาโรคที่หมดอายุไปนานแล้ว ฯลฯ
ในส่วนของเสื้อผ้าเครื่องใช้สำหรับผู้หญิงและเด็ก
เข้าใจว่าผู้ถวายคงต้องการทำบุญให้แก่ญาติพี่น้องผู้ล่วงลับ
โดยหวังว่าของที่ถวายจะสามารถส่งไปถึงญาติคนดังกล่าวได้ โดยมีพระช่วยเป็นสื่อกลางให้
( ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ญาติที่ตายจะได้รับของนั้นๆหรือเปล่า เราก็ไม่รู้ แต่พระไม่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้แน่นอน )
ในส่วนของสังฆทานถังเหลือง พบว่ายังมีของด้อยคุณภาพปะปนอยู่ดังที่กล่าวมา
แม้ของเหล่านี้อาจถือเป็นสัดส่วนไม่มาก เมื่อเทียบกับของคุณภาพดีที่พระได้รับ
แต่ก็ถือเป็นจำนวนไม่น้อย เมื่อมองในแง่ประโยชน์ที่สูญเสียไป
ดังนั้น การซื้อสิ่งของแยกชิ้น ที่เราสามารถตรวจสอบคุณภาพได้ด้วยตนเอง
น่าจะดีกว่าการซื้อสังฆทานถังเหลือง ที่เราไม่สามารถแกะหีบห่อออกมาดูอะไรได้เลย
--
จากกิจกรรม "อาสาพบธรรม"
18-20 กันยายน 2558 ณ วัดปลายนา
เรื่อง : อลงกรณ์
