บทศึกษาชีวิต พุทธศาสนสุภาษิตจากพระไตรปิฏก
หมวด ตน * พาล * บัณฑิต

พุทธวจนะจากพระโอษฐ์

1. ตนแลเป็นที่พึ่งของตน บุคคลอื่นใดเล่าพึงเป็นที่พึ่งได้ เพราะว่า บุคคลมีตนฝึกฝนดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งอันได้โดยยาก
2. ตนแลป็นที่พึ่งของตน ตนแลเป็นคติของตน เพราะเหตุนั้น ท่านจงสำรวมตน เหมือนพ่อค้าระวังม้าดีไว้ ฉะนั้น
3. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงเป็นผู้มีตนเป็นที่พึ่ง มีตนเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ จงเป็นผู้มีธรรมเป็นที่พึ่ง มีธรรมเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะอยู่เถิด
4. ความชั่วที่ตนทำไว้เอง เกิดแก่ตน มีตนเป็นแดนเกิด ย่อมย่ำยีคนมีปัญญาทรามดุจเพชรย่ำยีแก้วมณีที่เกิดแต่หิน
ฉะนั้น กรรมไม่ดีและไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ทำได้ง่าย ส่วนกรรมใด เป็นประโยชน์ด้วย ดีด้วย กรรมนั้นแล ทำได้ยากยิ่ง
5. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงเป็นผู้มีที่พึ่งอยู่เถิด อย่าเป็นผู้ไม่มีที่พึ่งอยู่เลย (เพราะว่า) บุคคลไม่มีที่พึ่ง ย่อมอยู่เป็นทุกข์

โดย
อาจารย์สุทธิวงศ์  ตันตยาพิศาลสุทธิ์

แปล
พระพุทธวจนะจากพระไตรปิฎก

จัดพิมพ์โดย
ธรรมสภา ศูนย์หนังสือพระพุทธศาสนา

บริจาคสมทบพิมพ์ 80 บาท


สนใจติดต่อสอบถาม : เครือข่ายพุทธิกา
โทร. 02-882-4387, 02-886-0863, 02-882-4952, 098-9063488 Fax. 02-882-5043
Id line : 0989063488 E-mail : b_netmail@yahoo.com / budnet2500@gmail.com