บทละความชั่ว พุทธศาสนสุภาษิตจากพระไตรปิฏก
หมวด บาป * ความเสื่อม * ความทุกข์

พุทธวจนะจากพระโอษฐ์

1. บุคลพึงรีบทำความดี พึงห้ามจิตจากบาป เพราะเมื่อทำบุญช้าไป ใจย่อมยินดีในบาป หากบุรุษพึงทำบาปไว้ ไม่พึงทำบาปนั้นบ่อยๆ ไม่พึงทำความพอใจในบาปนั้น เพราะการสั่งสมบาปนำทุกข์มาให้
2. ความชั่วไม่ทำเสียเลยดีกว่า เพราะความชั่วทำให้เดือดร้อนภายหลัง ส่วนความดีนั้นแล เป็นดี เพราะทำแล้วไม่เดือดร้อนภายหลัง
3. ขึ้นชื่อว่าที่ลับย่อมไม่มีในโลก แก่คนผู้กระทำบาปกรรม ต้นไม้ที่เกิดในป่าก็ยังมีคนเห็น คนพาลย่อมสำคัญบาปกรรมนนั้นว่าเป็นที่ลับ
4. บุคคลผู้ใช้ปัญญาหลอกลวงคนอื่น ย่อมไม่ได้ความสุขเป็นนิตย์ เพราะผู้ใช้ปัญญาหลอกลวงคนอื่น ย่อมประสบผลแห่งบาปกรรมที่ตนทำไว้
5. ไม่ควรทำบาปด้วยวาจา ด้วยใจ และด้วยกาย อย่างไหนๆ ในโลกทั้งปวง ควรละกามทั้งหลายเสียแล้ว มีสติ มีสัมปชัญญะ ไม่ควรเสพทุกข์อันประกอบด้วยโทษ ไม่เป็นประโยชน์

โดย
อาจารย์สุทธิวงศ์  ตันตยาพิศาลสุทธิ์

แปล
พระพุทธวจนะจากพระไตรปิฎก

จัดพิมพ์โดย
ธรรมสภา ศูนย์หนังสือพระพุทธศาสนา

บริจาคสมทบพิมพ์ 70 บาท


สนใจติดต่อสอบถาม : เครือข่ายพุทธิกา
โทร. 02-882-4387, 02-886-0863, 02-882-4952, 098-9063488 Fax. 02-882-5043
Id line : 0989063488 E-mail : b_netmail@yahoo.com / budnet2500@gmail.com