เธอเป็นของโลก

อยากเก็บโลกไว้ในอุ้งมือหรือ
เธอถึงได้ยึดถือไว้แน่นหนักหนา
หมายจะเปลี่ยนพื้นที่และเวลา
เปลี่ยนกระทั่งคุณค่า และความจริง

อาจหลงระเริงในความเป็นคน
ซึ่งมีมากมายล้นเหนือทุกสิ่ง
ทั้งหมดจะได้มาต้องฉกชิง
มวลมนุษย์ไม่หยุดนิ่งวิ่งต่อไป

เธอขีดทางให้โลก ก่นด่าโลก
แม้เธอยังทุกข์โศกและสั่นไหว
ทางโลกทางเธอหรือทางของใคร
เธออาจหลงเข้าใจว่าเธอสร้างมัน

เธอเป็นแค่มนุษย์นะแค่มนุษย์
ไม่ได้วิเศษสุด-เธอเพ้อฝัน
เป็นเพียงส่วนหนึ่งส่วนเดียวนั้น
ในกัล์ปในกัลป์-จักรวาล

เธอก็สร้างโลกได้ในวิถีเธอ
ในสิ่งที่พบเจอบนทางผ่าน
เรียนรู้หล่อหลอมวิญญาณ
นั่นก็คือการงานของชีวิต

โลกก็อาจเป็นได้ดั่งที่ฝัน
วิถีก็อาจเปลี่ยนผันตามลิขิต
สรรพสิ่งดำเนินตามที่เธอคิด
ฝันเธออาจศักดิ์สิทธิ์ทรงพลัง

แต่ต้องไม่ใช่ด้วยการครอบงำ
และชี้นำด้วยอำนาจบ้าคลั่ง
เมื่อเธองอกงามได้ตามกำลัง
เธอจะสร้างโลกอีกฝั่งในใจเธอ

นั่นจะเป็นโลกอันงดงาม
ผู้คนจะไถ่ถามนำมาเสนอ
จะไม่ใช่โลกในฝันละเมอ
ทั้งหมดนั้นคือเธอ ฉัน และเรา

คนจึงอยู่กับโลกเรียนรู้โลก
ใช่ตั้งตนจนวิปโยคฟ้าดินเศร้า
เป็นแต่ส่วนหนึ่งอันบางเบา
บ่มเพาะเปลี่ยนโง่เขลาสู่ปัญญา...