กรณีการละสังขารของหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ เจ้าอาวาสวัดบ้านไร่ จ.นครราชสีมา เมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2558 ที่ผ่านมานั้น หลายคนอาจรู้สึกใจหาย ผู้ใกล้ชิดหรือลูกศิษย์อาจรู้สึกโศกเศร้าเสียใจ แต่บางคนรู้สึกขุ่นเค
เครื่องบินนำผม หลวงพี่ และผู้โดยสารเที่ยวบินสองทุ่มออกจากดอนเมืองมาถึงไทเปได้ปลอดภัย การขึ้นลงนิ่มนวลน่าชื่นชม แต่เวลานั้นไม่มีใครปรบมือ นี่เป็นเวลากลางดึก บางคนหลับอยู่จึงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเครื่องบิ
เป็นที่น่าสังเกตว่า พระอาจารย์ชื่อดังในประเทศไทยหลายรูปมักถูกยื้อชีวิต-ยืดความตายในช่วงท้ายของท่าน หลายรูปจากไปท่ามกลางอุปกรณ์ช่วยชีวิตในบรรยากาศที่ไม่สงบ เช่นห้องไอซียู หรือห้องฉุกเฉิน ทั้งนี้เพราะท่
ไม่มีใครอยากให้คนใกล้ชิดต้องเจ็บไข้ได้ป่วย หากเป็นไปได้ก็อยากให้เขาสุขภาพดีไปตลอดชีวิต แต่ความจริงก็คือ เมื่อถึงเวลาหนึ่งความเจ็บป่วยย่อมมาเยือนเราทุกคน ไม่แปลกที่หลายคนจะสะพรึงกลัวกับความจริงข้อนี้ ก
ผู้จาริกทั้งหกรีบแหวกผู้โดยสารคนอื่นๆ ขึ้นไปบนรถไฟชั้นสอง จากสถานีโกลกัตตา ประเทศอินเดีย มุ่งหน้าสู่เมืองพุทธคยา สังเวชนียสถานแห่งการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า พวกเราต้องรีบเข้าไปจับจองที่นั่งในรถไฟ แม้ซื้
“คนฉลาด เมื่อหกล้มแล้ว เขาจะลุกขึ้นมา โดยไม่ลืมที่จะหยิบอะไรติดไม้ติดมือขึ้นมาด้วย” ผมเคยได้ยินคำสอนนี้มาก่อนจากพระไพศาล วิสาโล เจ้าอาวาสวัดป่าสุคะโต ตอนแรกผมคิดว่าคำสอนนี้เป็นคำเปรียบเปรย แต่สำหรับวั
เวลาเราดื่มนม เคยสังเกตบ้างหรือไม่ว่า ที่ข้างขวดนมจะมีตัวอักษรเล็กๆ สลักไว้ว่า “วันหมดอายุ” เราจะสังเกตมันมากหน่อยหากนมนั้นเป็นประเภทที่หมดอายุเร็ว แต่เราไม่ค่อยจะสังเกตมันเท่าไหร่ถ้าเป็น
ใครจะรู้ว่า ขณะที่คนส่วนใหญ่มีชีวิตอยู่อย่างปกติสุขนั้น พี่น้อยชายแดนใต้ ที่อยู่ห่างจากเราเพียงไม่กี่ร้อยกิโลเมตร กลับเผชิญกับความโศกเศร้าสูญเสีย หวาดผวา ในทุกๆ วันตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา ผมเองเคยได้ยิ
ลองมองไปรอบๆ ตัวของคุณดูสิครับ ที่ไหนบ้างที่ปลอดจากเทคโนโลยี? ขณะนี้มือถือของคุณคงอยู่ไม่ไกลมือเกินสองสามเมตร ตรงนั้นก็ทีวีหรือไม่ก็ตู้เย็น คุณใช้คอมพิวเตอร์ทำงานเป็นส่วนใหญ่ แม้กระทั่งการเกิดก็ต้องใช
“ความตายจะให้อิสรภาพกับคุณ แต่มันต้องทำให้คุณอารมณ์เสียก่อนนะ” กลอเรีย สไตเนม (1934) นักกิจกรรมสังคมชาวอเมริกัน กล่าวไว้อย่างน่าขัน ก็จริงนั่นแหละ เมื่อพูดถึงความตายแล้ว ก็มีเรื่องให้น่
End of content
No more pages to load