คือ...ผู้หญิงธรรมดา รักการเดินทางพอๆ กับการอยู่บ้าน แต่ที่รักมากกว่า คือ การเรียนรู้ชีวิต วันดีคืนดี คุณอาจเห็นเธอนั่งวาดภาพอยู่ข้างถนน อ่านบทกวีอยู่ในกระโจมกลางป่า สอนหนังสือเด็กๆ ในชนบท ปลูกต้นไม้ในสวนเล็กๆ หรือนวดแป้งอยู่หน้าเตาดิน ไม่ต้องแปลกใจ เธอทั้งหมดคือคนๆ เดียวกัน
เวลาที่เรามีความสุข… ความรื่นรมย์เบิกบานย่อมแผ่กระจายให้คนรอบข้างมีความสุขไปด้วย อุปสรรคปัญหาในชีวิต หน้าที่การงาน หรือแม้แต่ความสัมพันธ์ก็ดูเหมือนจะราบรื่น แน่นอนว่า เราปรารถนาชีวิตเช่นนั้น.. แ
หลังจากที่มีข่าวการช่วยเหลือเด็กๆ และผู้ช่วยโค้ชทีมหมูป่าอะคาเดมีออกมาจากถ้ำขุนน้ำนางนอนจนครบทุกคน นอกจากจะร่วมฉลองความดีงามของมวลมนุษยชาติแล้ว สิ่งที่ผู้เขียนจะไม่ปล่อยให้เลยผ่านไป คือ บทเรียนจากปราก
แม่เป็นคนมือเย็น ชอบปลูกต้นไม้ และที่ชอบเป็นพิเศษคือดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม พ่อเองก็ชอบปลูกต้นไม้เหมือนกัน ต้นไม้ที่พ่อปลูกมาตามกระแสพ่อยอมจ่ายเงินเพื่อซื้อตะโกดัดราคาแพงมาประดับหน้าบ้าน เงินสองพันห้าร้อย
“ครูขาๆ สงกรานต์นี้ หนูจะสาดน้ำให้มันไปเลยค่ะ ครูมาเล่นด้วยกันนะคะ” เด็กน้อยวัย 8 ขวบ แสดงเจตจำนงอย่างมาดมั่น หลังจากปิดภาคการศึกษาไม่กี่วัน เด็กๆ รวมถึงวัยรุ่นในหมู่บ้าน ต่างพากันเปลี่ยนสีผม มีทั้งสี
ตั้งแต่เกิด เราก็มี “ครู” คนแรก คือพ่อแม่คอยสั่งสอนบทเรียนที่มนุษย์ตัวน้อยควรรับรู้และฝึกฝน เมื่อเติบโตขึ้น “ครู” คนต่อมาก็ถือชอล์กถือปากการอเราอยู่ที่โรงเรียนอนุบาล โรงเรียนประถม โรงเรียนมัธยม และมหา
เสียงระฆังดังแว่วมาจากวัดที่อยู่บนเนินห่างจากหมู่บ้านชั่วเดินเมื่อย บ่งบอกถึงวัตรปฏิบัติประจำวันได้เริ่มขึ้นแล้ว ในขณะเดียวกันก็เป็นสัญญาณให้กับชาวบ้านผู้มีจิตศรัทธาได้เตรียมตัวหุงหาอาหาร เพื่อใส่บาตร
บนผืนแผ่นดินไทย หรือทั่วทุกมุมโลกที่มีคนไทยอยู่โมงยามนี้ ไม่ว่าจะหันไปทางทิศใด ก็จะได้ยินได้ฟัง รวมทั้งได้อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในแง่มุมต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง
เร็วๆ นี้จะมีงานนิทรรศการ สถานที่จัดงาน คือ ห้องโถงในบ้านดินหลังเล็กๆ ท่ามกลางแมกไม้เขียวขจี งานนี้มีชื่อว่า นิทรรศการสมบัติบ้า จุดเริ่มต้นอันเป็นที่มาของการจัดงานครั้งนี้ มาจากบทสนทนาในบ่ายวันหนึ่ง ผ
ห้วงยามนี้ คงไม่มีบทสนทนาใดน่าสนใจไปกว่าเรื่องดินฟ้าอากาศ โดยเฉพาะอุณหภูมิที่ร้อนระอุทุกหย่อมหญ้า แดดยามบ่ายเดือนเมษายนร้อนกว่า 40 องศาเซลเซียสเลยทีเดียว สภาพอากาศแบบนี้หันหน้าไปทางไหนก็มีแต่คำแนะนำเร
ยามเช้าของวันนั้น มวลเมฆสีเทาลอยกระจายอยู่เป็นหย่อมๆ มีฟ้าสีฟ้าเป็นฉากหลัง ตะวันทอแสงลอดผ่านกลุ่มเมฆเรื่อเรือง ก่อนที่จะถูกบดบังไปในยามเที่ยง แทบทุกตารางเมตรภายในบริเวณวัดภูเขาทอง คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที
End of content
No more pages to load
