อาจารย์ที่น่าเคารพของข้าพเจ้าท่านหนึ่งกำลังสนใจเรื่องการปฏิบัติภาวนา แต่ด้วยอายุวัยและสังขารร่างกายที่ไม่ใคร่จะเอื้ออำนวยนัก ไอ้ครั้นจะมาเดินจงกรมหรือนั่งสมาธิ เธอว่า (เคยลองฝึกดูแล้ว) ไม่ไหวแน่ๆ เธอจ
เมื่อพูดถึงผืนดิน เรามักจะนึกไปถึงการเป็นเจ้าของที่ดินสักผืนหนึ่ง ในขนาดพื้นที่เป็นไร่บ้าง เป็นตารางวาบ้าง นึกถึงสิ่งปลูกสร้างที่จะอยู่ตรงนั้นตรงนี้อย่างที่คิดภาพเอาไว้ มีบ้านในฝันอย่างที่เราอยากจะเป็
“พ่อเรานะ ทุกวันนี้เขายังพยายามกำหนด ตัดสินอะไรๆ ทุกอย่างในบ้านเหมือนเดิม ทั้งๆ ที่เดี๋ยวนี้อะไรๆ มันเปลี่ยนไปหมดแล้ว พอเราขัดก็โกรธหาว่าเถึยงบ้าง ไม่เชื่อฟังแกบ้าง…” “จริงๆ แล้วแม่ของหนูน่าจะเป็นคน
คงจะเคยได้รับและรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจมากบ้างน้อยบ้าง เวลาอ่านจดหมายของเพื่อนสนิท ญาติพี่น้อง คนรัก รวมทั้งใครอีกหลายคนที่ทำให้เราสุขใจ กระทั่งเขียนจดหมายตอบกลับยังเต็มไปด้วยความรู้สึกเบิกบานใจ ทั้งๆ ที่แ
คนเมืองใหญ่อยู่ในบ้านเปิดเครื่องปรับอากาศเพื่อดับร้อน จะเปิดพัดลมส่ายหน้าซ้ายไป-ขวามาในสมัยนี้ รู้สึกว่าลมร้อนมันระอุซะจนจะให้หมุนไปทางไหนก็ไม่สบายเนื้อสบายตัวกันจริงๆ เรื่องนี้ต้องยกให้กระแสโลกร้อนท
“เดิน” เป็นหนึ่งอิริยาบถในหลายๆ อิริยาบถของมนุษย์ที่มีจังหวะก้าวกับท่าทางการเคลื่อนไหวอวัยวะส่วนขาทั้งสองข้างเป็นสำคัญ เราทราบว่ากำลังเดินมิใช่ย่างเยาะอยู่กับที่ ก็ต่อเมื่อมีการก้าวขาออกตัวเพื่อเคลื่อ
“เมื่อความตายมาเยือน ไม่แสดงสัญญาณใดๆ ในเสียงจั๊กจั่น” (๑๖๔๔-๑๖๘๔) บาโชเขียนกวีบทนี้เมื่อสามร้อยกว่าปีก่อน แต่ยังคงแสดงสัจธรรมแห่งชีวิตอย่างซื่อตรง พิสูจน์ได้ แม้จะผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน หากคำว่า “ตาย
เสียงอึกทึกของเครื่องจักรอุตสาหกรรมในโรงงานทอผ้า ดังอื้ออึงอย่างต่อเนื่องซะจนแทบจะไม่ได้ยินเสียงอื่นใดข้างนอกเลย เวลาหญิงสาวสองคนพูดกันขณะทำงาน ถ้าจะให้ฟังได้ยินและรู้เรื่องก็ต้องตะโกนใส่กันแข่งกับเคร
เวลาพูดถึงงานวัดเรานึกถึงอะไร? เด็กๆ คงคิดถึงชิงช้าสวรรค์ ได้ยิงเป้าตุ๊กตากับการละเล่นที่นำความสนุกมาให้ ผู้ใหญ่ส่วนมากอาจคิดถึงอาหารประเภทปิ้งย่างเลิศรสต่างๆ กับการพบปะสังสรรค์ผู้คน ส่วนคนหนุ่มสาวคงอ
สมองคือตู้เก็บเอกสารทุกประเภท ที่ซึ่งในตัวมันเองมีลิ้นชักบรรจุอยู่รอบด้าน เพื่อจัดการเอกสารที่ผ่านการจัดทำขึ้นมาหรือตีพิมพ์แล้ว มาตัดแบ่งออกเป็นบทเป็นตอน หรือเป็นหัวข้อบทความเรื่องๆ หนึ่ง เดินตามเส้นท
End of content
No more pages to load
