สมชัย (นามสมมุติ) เป็นผู้บริหารระดับค่อนข้างสูง เขาเป็นคนที่มีความสามารถ มีผลงานดีเยี่ยม หลายปีของการอุทิศตนเองเพื่องานผ่านไป กระทั่งวันหนึ่งสมชัยรู้สึกทุกข์ทรมาน เบื่อหน่ายกับการงานที่ไม่มีความท้าทาย
หากว่าเรามีดวงตาวิเศษ สามารถมองเห็นสีสันของความทุกข์ที่อยู่ในตัวผู้คนได้ โดยให้ความทุกข์แต่ละอย่างต่างมีสีสันของตัวมันเอง ผู้คนมากมายรวมถึงตัวเราเองคงมีสีสันมากมายนับไม่ถ้วน เจิดจ้า และอ่อนจางไปตามควา
End of content
No more pages to load
