ผู้หญิงคนหนึ่งพาลูกชายของเธอมาหามหาตมะ คานธี เธอขอให้ท่านช่วยลูกชายของเธอให้เลิกกินอมยิ้ม เพราะลูกเธอติดอมยิ้มมาก คานธีบอกกับเธอว่า อีกสองอาทิตย์ให้พาลูกชายมาใหม่ จากนั้นสองอาทิตย์ต่อมาเธอก็พาลูกชาย
ผู้เฒ่าบอกว่า “ไม่ว่าเราจะเชื่อมั่นศรัทธาในสิ่งใดก็ตาม หรือมั่นใจในความถูกต้องดีงามเพียงใดก็ตาม สิ่งนั้นจะจริงไม่จริง ให้ดูที่ผลของมัน หากเราเชื่อว่าสิ่งที่เราทำนั้นถูกต้อง แต่ผลมันเลวร้าย แสดงว่าต้
เมื่อเราเป็นเด็กบ้านนอก ก็มีคนสอนเราว่า เราต้องภูมิใจในความเป็นเด็กบ้านนอก เป็นชาวนา ชีวิตไม่วุ่นวายเหมือนในเมืองใหญ่ อากาศดีกว่า ผู้คนเป็นมิตร มีแต่ญาติพี่น้อง มองไปทางไหน เดินไปบ้านไหน ไม่มีคนแปลกหน
ตอนเด็กๆ เรามักได้รับคำมั่นสัญญามากมาย จากพ่อ แม่ ปูย่าตายาย ครูบาอาจารย์ หรือกระทั่งญาติพี่น้อง หรือบางเรื่องอาจจะไม่ถึงกับเป็นคำมั่นสัญญาจริงจังนัก แต่ก็มีคำพูดที่พวกเขารับปากเราต่างๆ นานา อย่างเช่น
เสียงระฆังดังแว่วมาจากวัดที่อยู่บนเนินห่างจากหมู่บ้านชั่วเดินเมื่อย บ่งบอกถึงวัตรปฏิบัติประจำวันได้เริ่มขึ้นแล้ว ในขณะเดียวกันก็เป็นสัญญาณให้กับชาวบ้านผู้มีจิตศรัทธาได้เตรียมตัวหุงหาอาหาร เพื่อใส่บาตร
ธรรมะของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล เป็นเรื่องสนุก แฝงอยู่ในเรื่องเล่าง่ายๆ ท่านว่าไม่อยากทำให้คนรู้สึกว่าธรรมะเป็นเรื่องน่าเบื่อและไกลตัว ท่านสนุกกับการประยุกต์เชื่อมโยงให้คนเห็นว่าธรรมะเป็นเรื่องอยู่ใน
เดินไปตามถนน ขึ้นรถไฟฟ้า ท่องไปในห้างสรรพสินค้า เดินผ่านร้านโชห่วย คลิกดูทีวีออนไลน์และเฟซบุ๊ค ผมได้ยินเสียงร่ายมนต์ให้ซื้อสินค้า เสพใช้ข้าวของ พวกเขาสัญญา – แล้วผมจะมีความสุข “การบริโภค นำมาซึ่
ยามเช้าของวันนั้น มวลเมฆสีเทาลอยกระจายอยู่เป็นหย่อมๆ มีฟ้าสีฟ้าเป็นฉากหลัง ตะวันทอแสงลอดผ่านกลุ่มเมฆเรื่อเรือง ก่อนที่จะถูกบดบังไปในยามเที่ยง แทบทุกตารางเมตรภายในบริเวณวัดภูเขาทอง คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที
ช่วงเช้าของวันที่ ๒๓ สิงหาคม ๒๕๕๗ ข่าวการละสังขารของหลวงพ่อคำเขียน สุวัณโณก็เข้ามาถึงพวกเราขณะกำลังเริ่มกระบวนการงานอบรม หลวงพ่อเป็นครูบาอาจารย์ผู้เป็นที่เคารพรักของเหล่าลูกศิษย์ลูกหา ตลอดจนผู้คนจำนวน
ตามประสาคนในแวดวงหนังสือหนังหา ยามพบหน้าก็ต้องทักถามกัน-ตอนนี้อ่านอะไรอยู่บ้าง? คำตอบของผมในช่วงนี้คือ อ่านหนังสือนิทาน ซึ่งรวมความหมายไปถึงกลุ่มที่เรียกว่า หนังสือภาพ ที่เน้นการดูสื่อเรื่องราวผ่านภาพ
End of content
No more pages to load