พูดคุย

เทคนิค 5 ข้อ ในการฟังอย่างมีสติ

จักรกริช พวงแก้ว 24 สิงหาคม 2019

เวลาที่เราคุยกัน หลายคนมักไม่ค่อยได้ฟังว่าคู่สนทนาของเราพูดอะไร เพราะต่างคนต่างก็อยากพูดเรื่องที่ตัวเองอยากพูด แต่ถ้าหากเรื่องที่พูดคุยกันเป็นเรื่องสำคัญหรือเรื่องที่ต้องทำความเข้าใจ การฟังอย่างมีสติ

ความตายกับสิทธิส่วนตัว

ปองกมล สุรัตน์ 24 มกราคม 2016

เมื่อเราได้สังเกตเวลาอรุณรุ่ง แดดพยับฉายแสงเมื่อกลางวัน แล้วหรี่แสงยามสนธยาจนลับตาที่เส้นขอบฟ้า จะพบความงามอย่างหนึ่งที่สะท้อนสัจธรรมอันเป็นธรรมชาติ นั่นคือกฎความไม่เที่ยงแท้ของสรรพสิ่ง เช่นเดียวกับชี

เกมไพ่ไขชีวิต

ภัสน์วจี ศรีสุวรรณ์ 21 ธันวาคม 2014

การพูดคุยเกี่ยวกับความตายเป็นเรื่องยาก เพราะแทบทุกวัฒนธรรมล้วนสอนให้รู้สึกว่าความตายเป็นเรื่องน่ากลัว ควรปกปิดหลีกเลี่ยงและไม่ควรพูดถึง คนกลุ่มหนึ่งจึงคิดหาวิธีชวนผู้คนมาพูดคุยเรื่องชีวิตและความตายผ่า

ฉันแชร์ ฉันจึงมีอยู่?

ภัสน์วจี ศรีสุวรรณ์ 3 สิงหาคม 2014

ท่ามกลางยุคที่เราสามารถติดต่อสื่อสารกับผู้คนที่อยู่ไกลคนละฟากโลกโดยเสียแค่เงินค่าไวไฟหรือซื้อชั่วโมงอินเทอร์เน็ตไม่กี่บาท ผู้คนทั่วโลกกลับโหยหามิตรภาพอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน บางคนระบายความเหงาหงอยและสิ้

ฟังสิฟัง

ภัสน์วจี ศรีสุวรรณ์ 20 กรกฎาคม 2014

บ่อยแค่ไหนที่คุณสามารถพูดเรื่องสำคัญให้ใครสักคนฟังแล้วคุณรู้สึกว่าเขาฟังคุณอย่างแท้จริง ถ้าคำตอบคือ “บ่อย” ก็นับว่าคุณอยู่ในสังคมที่เอื้ออาทรอย่างน่าอิจฉา หากหันมองรอบตัวจะเห็นว่าทุกวันนี้เราอยู่ในสัง

จิ๊กซอว์ที่ขาดหาย กับการตายวันนี้

เอกภพ สิทธิวรรณธนะ 22 มิถุนายน 2014

“ความตายจะให้อิสรภาพกับคุณ แต่มันต้องทำให้คุณอารมณ์เสียก่อนนะ”    กลอเรีย สไตเนม (1934) นักกิจกรรมสังคมชาวอเมริกัน กล่าวไว้อย่างน่าขัน ก็จริงนั่นแหละ เมื่อพูดถึงความตายแล้ว ก็มีเรื่องให้น่

5 วิธี ซ้อมรับข่าวร้าย

เอกภพ สิทธิวรรณธนะ 25 พฤษภาคม 2014

“วันนี้หมอมีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับความไม่เที่ยงของการรักษาอยากจะคุยกับคุณ คุณอยากฟังเองหรืออยากให้ใครอยู่ฟังด้วยไหมครับ” คุณจะรู้สึกอย่างไร หากมีหมอมากล่าวกับคุณด้วยประโยคเช่นนี้พร้อมสีหน้าจริงจัง คุณรู

ความตายพูดได้ ต้องพูด และจะพูด

เอกภพ สิทธิวรรณธนะ 22 กันยายน 2013

ขณะจัดกิจกรรมเพื่อการเรียนรู้เรื่องความตายครั้งหนึ่ง ผมได้ยินรุ่นพี่กล่าวกับผมว่า “แปลกเนอะ ความตายเป็นเรื่องธรรมชาติแท้ๆ แต่ต้องมาเสียเงินเสียเวลามาเข้าอบรมให้ตายเป็น” ผมคิดตามรุ่นพี่คนนั้นก็รู้สึกว่

มาคุยกันเถอะ

วิชิต เปานิล 1 กรกฎาคม 2006

ผมว่าคนไทยเราทุกวันนี้พูดคุยกับคนแปลกหน้าน้อยลงไปมาก และพฤติกรรมนี้ดูเหมือนจะเป็นโรคระบาดที่แพร่กระจายออกไปได้ จากเมืองใหญ่ออกไปสู่ชานเมืองและต่างจังหวัด จากผู้ใหญ่วัยทำงานกระจายออกไปสู่เยาวชนและเด็กๆ

next

End of content

No more pages to load