เพียงการกระหยับปีกของผีเสื้อหนึ่งครั้ง โลกทั้งใบก็สะเทือนเลื่อนลั่น พลิกผันแปรเปลี่ยน ทั้งการก่อเกิดและดับสูญ ณ ที่แห่งนั้น บทเพลงแห่งมรณานุสติจะเริ่มบรรเลง การร่ายรำอันวิจิตรจะเริ่มขึ้น… การร่า
“เมื่อความตายมาเยือน ไม่แสดงสัญญาณใดๆ ในเสียงจั๊กจั่น” (๑๖๔๔-๑๖๘๔) บาโชเขียนกวีบทนี้เมื่อสามร้อยกว่าปีก่อน แต่ยังคงแสดงสัจธรรมแห่งชีวิตอย่างซื่อตรง พิสูจน์ได้ แม้จะผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน หากคำว่า “ตาย
เวลาที่เราได้ยินได้ฟังข่าวคราวการสูญเสียพลัดพรากของคนที่เราไม่รู้จัก เรามักจะรู้สึกเฉยๆ ไม่เสียใจอะไร ยิ่งถ้าเป็นคนที่เราไม่ชอบหรือเกลียดก็มักจะรู้สึกดีหรือสะใจไปเลย จะรู้สึกเศร้าเสียใจมากขึ้นบ้างหา
นิทานเซนเรื่องหนึ่ง เล่าว่ามีคหบดีคนหนึ่งพร้อมบุตรหลานไปทำบุญที่วัดในวันขึ้นปีใหม่ เสร็จแล้วก็ขอพรจากหลวงพ่อเจ้าอาวาส พระท่านก็เขียนคำอวยพรให้ว่า “พ่อตาย ลูกตาย หลานตาย” คหบดีเห็นเข้าก็โกรธ ต่อว่าหล
End of content
No more pages to load
