อุบาสิกา

รอยทางที่ขาดหาย…จากพระแม่น้านาง ถึงอิฐก้อนแรกสามเณรีธัมมนันทา

สุภาพร พงศ์พฤกษ์ 21 กรกฎาคม 2001

กลับจากกรุงเทพฯ หนนี้ เล่าให้แม่ฟังว่า ลูกสาวได้ไปกราบท่านสามเณรี  จริงๆ ดิฉันใช้คำว่า “พระผู้หญิงน่ะแม่”  แม่ก็บอกว่า “ไม่มี มีไม่ได้ ผู้ชายถึงจะเป็นพระได้ เป็นผู้หญิงก็ต้องเป็นแม่ชี”  ต้องยืนยันกันว

next

End of content

No more pages to load