สมศรีมีบทบาทเป็นแม่ ภรรยา ลูกสาว รวมถึงบทบาทอื่นๆ ตามสถานภาพความสัมพันธ์ที่เธอสังกัด เธออุทิศตัวให้กับครอบครัว สิ่งใดที่คนสำคัญในชีวิตต้องการ เธอยินดีเป็นธุระดูแลรับใช้อย่างดีเยี่ยม คนภายนอกที่รับร
“ขับรถหัวกล้วย อ้ายสลัด!” เสียงกระเป๋ารถเมล์สายประจำเปิดประตูตะโกนด่ารถเมล์สายเดียวกันอีกคันหนึ่ง ปลุกผมให้ลืมตาขึ้นจากการหลับ ด้วยระยะทางกว่าจะถึงที่หมายยังอีกไกล ผมจึงใช้เวลางีบพักใหญ่ๆ ได้บนรถ อัน
ไม่มีใครอยากให้คนใกล้ชิดต้องเจ็บไข้ได้ป่วย หากเป็นไปได้ก็อยากให้เขาสุขภาพดีไปตลอดชีวิต แต่ความจริงก็คือ เมื่อถึงเวลาหนึ่งความเจ็บป่วยย่อมมาเยือนเราทุกคน ไม่แปลกที่หลายคนจะสะพรึงกลัวกับความจริงข้อนี้ ก
สมชัย อายุราว ๔๐ ปี ผ่านชีวิตและความสัมพันธ์แบบลุ่มๆ ดอนๆ ทุกครั้งที่กำลังเข้าสู่ความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งกับคนพิเศษ เมื่อมีเรื่องความขัดแย้งเกิดขึ้น สมชัยก็จะเลือกถอนตัวออกมา และสุดท้ายความสัมพันธ์ก
สมศรีเป็นหญิงสาวหน้าตาดี มีอาชีพการงานเป็นที่เคารพนับถือ เธอสมควรที่จะมีความสุข แต่การยึดติดกับอะไรบางอย่างก็ทำให้เธอดูไม่มีความสุขเท่าที่ควร สิ่งนั้นคือ ความโหยหาในสัมพันธภาพ เธอใช้ชีวิตกับเพื่อนชา
“กราบนมัสการ อยากถามท่าน พอดีแม่ป่วยเป็นมะเร็งระยะที่ 3 แล้ว แต่ตอนนี้ดิฉันพยายามรักษาแม่เต็มที่แต่เงินหมด แล้วตอนนี้ก็ค่อนข้างลำบาก ท่านพระอาจารย์พอมีแนวทางแนะนำดิฉันได้ไหมคะ ตอนนี้ดิฉันก็เป็นหนี้ เบ
ผู้จาริกทั้งหกรีบแหวกผู้โดยสารคนอื่นๆ ขึ้นไปบนรถไฟชั้นสอง จากสถานีโกลกัตตา ประเทศอินเดีย มุ่งหน้าสู่เมืองพุทธคยา สังเวชนียสถานแห่งการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า พวกเราต้องรีบเข้าไปจับจองที่นั่งในรถไฟ แม้ซื้
“คนฉลาด เมื่อหกล้มแล้ว เขาจะลุกขึ้นมา โดยไม่ลืมที่จะหยิบอะไรติดไม้ติดมือขึ้นมาด้วย” ผมเคยได้ยินคำสอนนี้มาก่อนจากพระไพศาล วิสาโล เจ้าอาวาสวัดป่าสุคะโต ตอนแรกผมคิดว่าคำสอนนี้เป็นคำเปรียบเปรย แต่สำหรับวั
การพูดคุยเกี่ยวกับความตายเป็นเรื่องยาก เพราะแทบทุกวัฒนธรรมล้วนสอนให้รู้สึกว่าความตายเป็นเรื่องน่ากลัว ควรปกปิดหลีกเลี่ยงและไม่ควรพูดถึง คนกลุ่มหนึ่งจึงคิดหาวิธีชวนผู้คนมาพูดคุยเรื่องชีวิตและความตายผ่า
เหมือนเป็นคำเตือนให้ระแวดระวังความคิด ไม่ให้รีบทึกทักคิดเอาเองเออเองแบบลวกๆ อย่างที่พูดกันติดปากในยุคนี้ว่าอย่า “มโน” ไปเอง เพราะสิ่งนี้นำความทุกข์หนัก–ไปกับการหวาดหวั่นกังกลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถ
End of content
No more pages to load