นิทานเรื่องนี้เริ่มต้นด้วยสามัญชนคนหนึ่งที่โชคชะตาและความสามารถบันดาลให้ชายหนุ่มคนนี้กลายเป็นพระราชาที่ยิ่งใหญ่ ควบคู่ไปกับพระราชินีที่ตกทุกข์ได้ยากมาด้วยกันจนกลายเป็นพระราชินี นิทานเรื่องนี้น่าจะจบ
หลังจากการเดินทางและงานเฉลิมฉลองสิ้นสุดลง ก็ถึงเวลาที่ต้องกลับมาเผชิญกับชีวิตประจำวันที่แสนจะธรรมดา (และอาจจะน่าเบื่อหน่ายสำหรับบางคน) กันอีกครั้ง ในความรู้สึกของฉัน ช่วงเทศกาลที่มีวันหยุดยาวๆ ติดต่อก
ยุคนี้เป็นยุคที่รักสะอาดเป็นอย่างยิ่ง อุปกรณ์ทำความสะอาดทั้งร่างกายและเครื่องใช้ ไม่ว่าสบู่ ยาสีฟัน ผงซักฟอก น้ำยาล้างจาน กลายเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวัน ยังไม่นับสินค้าตัวใหม่ๆ ที่ทยอยออกมาไม่หยุด
ลานกว้างใต้สะพานพระราม 9 ย่านฝั่งธนฯ ที่เชื่อมความกว้างของแม่น้ำเจ้าพระยาด้วยสะพานแขวนแห่งของประเทศ จากมุมนี้หากแหงนหน้าตั้งฉากนั่นคือท้องสะพานแขวน แดดสวยยามเย็น เสียงกีตาร์และเสียงร้องครวญในเพลงรักอ
ดอกไม้บางชนิดใช้เวลาดูดซึมน้ำและสารอาหารขึ้นมาหล่อเลี้ยงลำต้นปีละ 360 วัน และใช้เวลาเพียง 5 วัน สำหรับผลิบาน กับชีวิตในปีนี้ ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเกือบ 360 วันแล้ว มีสักวันไหมที่เราจะมองเห็น…ดอ
ในวงพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องความสุขของคนทำงานโครงการสุขแท้ด้วยปัญญา มีกิจกรรมหนึ่งที่ผู้จัดได้ให้ผู้เข้าร่วมประชุมทำร่วมกันก่อนการแลกเปลี่ยน ชื่อกิจกรรมว่า ดัชนีความสุข ผมในฐานะผู้เล่น เมื่อได้รับโจทย์
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เจ้าชายน้อยเติบโตอย่างมีความสุขพร้อมด้วยเจ้าหญิงพี่สาว และพระราชา พระราชินี พระองค์เจริญวัยจนกระทั่งวันหนึ่งพระองค์ทรงล้มป่วยด้วยโรคร้าย เป็นโรคประหลาดที่ร่างกายของพระองค์จะค่อ
สิ่งที่ฉันจะเขียนต่อไปนี้ แตกต่างจากเรื่องราวที่ผ่านๆ มา เพราะในขณะที่คุณมองว่าเป็นบทความธรรมดาๆ ชิ้นหนึ่ง สำหรับฉัน มันคือการบ้านที่ได้รับจากครูที่ชื่อ Gil Alon ในการเข้าร่วมอบรม Creativity Workshop
“บุคคลไม่ควรตามคิดถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้วด้วยอาลัย และไม่พึงพะวงถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึง สิ่งเป็นอดีตก็ละไปแล้ว สิ่งเป็นอนาคตก็ยังไม่มา” ธรรมบทตอนหนึ่งในบทสวดมนต์ที่หลายท่านคุ้นเคย เป็นเครื่องเตือนสติให้ก
พนักงานบริษัทคนหนึ่งอายุประมาณ ๔๐ ปี เล่นเทนนิสทุกสัปดาห์ วันหนึ่งไปตรวจสุขภาพประจำปี หมอบอกว่าคุณเป็น “หัวใจรั่ว” เขาได้ยินก็ตกใจ เพราะในความเข้าใจของเขา หัวใจรั่วก็คือหัวใจเป็นรูและมีเลือดพุ่งออกมา
End of content
No more pages to load
