“โตขึ้น หนูอยากเป็นอะไร” สมัยเด็กหรือวัยรุ่น เราคงมักได้ยินคำถามทำนองนี้บ่อยๆ หรือหากเราโตขึ้นสักหน่อยและดูมีฐานะการงานเลื่อนลอย คำถามที่มักตามมาคือ “จะเอายังไงกับอนาคต” มันไม่ง่ายเลยกับการตอบคำถามนี
หากว่าเรามีดวงตาวิเศษ สามารถมองเห็นสีสันของความทุกข์ที่อยู่ในตัวผู้คนได้ โดยให้ความทุกข์แต่ละอย่างต่างมีสีสันของตัวมันเอง ผู้คนมากมายรวมถึงตัวเราเองคงมีสีสันมากมายนับไม่ถ้วน เจิดจ้า และอ่อนจางไปตามควา
เราทุกคนถูกรุมล้อมชีวิตด้วยความเครียด และวิตกกังวล เราไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น ความคาดหวังของเราจะประสบผลหรือไม่ มีสิ่งไม่แน่นอนมากมายเหลือเกินในชีวิต เราจึงรู้สึกวิตกกังวลพร้อมกับความพยายามที่จะ
คนเราจะสุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจเป็นสำคัญ ถึงแม้จะมีโชคเพราะถูกหวย แต่หากรู้ว่าเพื่อนได้เงินรางวัลมากกว่าเพราะแทงมากกว่า ที่เคยดีใจก็กลับเป็นซึมเศร้าไปทันที ทำนองเดียวกันถึงแม้จะดีใจเพราะซื้อโทรศัพท์มือ
จากเด็กน้อยขี้อายไม่มั่นใจในตนเอง เซบาสเตียน ตัวละครเอกจากวรรณกรรมเลื่องชื่อ “จินตนาการไม่รู้จบ” กลับกลายเป็นเด็กชายที่ได้พบ “น้ำแห่งชีวิต” เขาได้รู้จัก เข้าใจ ยอมรับและรักได้กับบุคคลที่มีความหมายและ
รุ่นน้องคนหนึ่งได้เล่าถึงชีวิตที่กำลังทนทุกข์เจ็บปวดอันเนื่องจากคนรักแปรรักปันใจไปให้คนอื่น เขารู้สึกเหมือนถูกทรยศหักหลังจึงรู้สึกโกรธคนรักฝังแน่นจนยากที่จะให้อภัยได้ เมื่อถามว่าแล้วจะทำอย่างไรกับควา
ทุกค่ำคืน มีหลายคนที่ล้มตัวลงนอนด้วยอาการสลบไสลจากความตรากตรำเหนื่อยเพลีย เพื่อที่จะตื่นนอนกลางดึกด้วยความวิตกกังวลถึงหนี้สิน ภาระความรับผิดชอบ ฯลฯ ไม่ไกลเกินไป หลายคนไม่สามารถหลับตานอนหลับพักผ่อนได้
เสียงอึกทึกของเครื่องจักรอุตสาหกรรมในโรงงานทอผ้า ดังอื้ออึงอย่างต่อเนื่องซะจนแทบจะไม่ได้ยินเสียงอื่นใดข้างนอกเลย เวลาหญิงสาวสองคนพูดกันขณะทำงาน ถ้าจะให้ฟังได้ยินและรู้เรื่องก็ต้องตะโกนใส่กันแข่งกับเคร
ความปรารถนาสูงสุดในชีวิตของคุณคืออะไร คุณมีความฝันต่อชีวิตในเรื่องอะไรและอย่างไรบ้าง ไม่มากก็น้อยในชีวิตของเรา เราทุกคนต่างมีความฝัน ความปรารถนาเป็นแรงขับเคลื่อนชีวิตไปข้างหน้า ด้านหนึ่งของความปรารถ
ว่ากันถึงความสุขของมนุษย์เรานั้น มีความหยาบความละเอียดประณีตต่างกันหลายชั้นหลายมิติ แต่ถึงจะหยาบหรือประณีตอย่างไร เราทุกคนก็ล้วนต้องการความสุขในทุกมิติทั้งสิ้น เพียงแต่บางช่วงบางขณะของชีวิตอาจต้องการ
End of content
No more pages to load
