เราไม่ควรกลัวความทุกข์ แต่สิ่งที่เราควรกลัวคือเราจะรับมือกับความทุกข์นั้นได้อย่างไร การรับมือกับความทุกข์คือศิลปะอย่างหนึ่ง เมื่อเรารู้จักความทุกข์จะทำให้เราทุกข์น้อยลงและไม่จมอยู่กับความทุกข์ภายในใจ
คุณแม่ท่านหนึ่งบอกเล่าความทุกข์ใจอันเนื่องจากการเจ็บป่วยด้วยโรคซึมเศร้าของลูกสาว และเธอยินดีที่จะพาทั้งคุณพ่อและลูกสาวมาเพื่อร่วมทำกระบวนการพูดคุย การพูดคุยจบด้วยบรรยากาศที่ไม่ได้ผลดีนัก แต่ก็ไม่ได้เ
แม่เป็นคนมือเย็น ชอบปลูกต้นไม้ และที่ชอบเป็นพิเศษคือดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม พ่อเองก็ชอบปลูกต้นไม้เหมือนกัน ต้นไม้ที่พ่อปลูกมาตามกระแสพ่อยอมจ่ายเงินเพื่อซื้อตะโกดัดราคาแพงมาประดับหน้าบ้าน เงินสองพันห้าร้อย
“สามีเอาแต่เล่นเกมส์ เราทำงานมาเหนื่อย เครียดจากงานก็ต้องมาดูแลลูกและทำงานบ้าน แม่สามีก็เข้าข้างลูกชายตนเอง มักพูดลำเลิกบุญคุณที่ช่วยดูแลลูกตอนกลางวัน เราทนไม่ไหวในที่สุดก็เลยพาลูกกลับมาอยู่กับพ
คุณไม่จำเป็นต้องเข้าใจภาพเหล่านั้นหรอก ว่าพวกเขาเป็นใคร อยู่ที่ไหน อพยพจากไหนและกำลังจะไปไหน ไม่ต้องเข้าใจว่าเขาหนีอะไร ลี้ภัยอะไร เพียงจ้องเข้าไปในดวงตาแดงก่ำคู่นั้น มองให้เห็นประสบการณ์ลี้ภัยของพวกเ
“เครียด กังวล อารมณ์เสีย นอนไม่หลับกับเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้น” “สัมพันธภาพกับคนใกล้ตัวกำลังร้านฉาน ขุ่นเคืองกับท่าทีความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบใจในการกระทำของอีกฝ่ายและกล่าวโทษกัน” “ค
มรสุมกำลังเคลื่อนเข้ามา ไม่มีทางเลี่ยงได้เลย… แสงแดดค่อยๆ ผลุบหายในมวลเมฆที่กำลังกลายเป็นมวลฝนหนาทึบ แสงระยิบระยับจากยอดคลื่นแปรเปลี่ยนเป็นยอดเงามืดถาโถม ภูเขาหินปูนมหึมาสลับซับซ้อน บัดนี้ถูกมรส
“แม้ในยามที่ศึกสงครามปะทุทั่วไปหมด ก็มักมีดินแดนบางแห่งที่ห่างไกลสมรภูมิพุ่งรบ สถานที่ที่ยังมีสงบสันติไม่ได้รับผลกระทบใดๆ จากสงคราม เมื่อฉันคิดได้ดังนี้ก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะทีเดียว” นี่คือข้อความตอนห
“ฉันคาดหวังและมีความฝันว่า วันหนึ่งที่ฉันทำงานเต็มที่ ฉันจะได้หยุดทำงานและมีความสุขจริงๆ เสียที ฉันจะได้มีโอกาสทำสิ่งที่อยากทำ หลังจากที่ผัดผ่อนมาตลอดเวลา “แต่ในตอนนี้กับภาระหนี้สิน ภาระท
กรณีการละสังขารของหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ เจ้าอาวาสวัดบ้านไร่ จ.นครราชสีมา เมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2558 ที่ผ่านมานั้น หลายคนอาจรู้สึกใจหาย ผู้ใกล้ชิดหรือลูกศิษย์อาจรู้สึกโศกเศร้าเสียใจ แต่บางคนรู้สึกขุ่นเค
End of content
No more pages to load
