นิทานเปิดฉากขึ้นในประเทศอินเดีย ในถิ่นที่ผู้คนนิยมอยู่รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ เช่นเดียวกับเศรษฐีสูงวัย-ตัวละครแรกของเรื่อง ต่อมาเขาเสียชีวิตไปตามความร่วงโรยแห่งสังขาร เมื่อไม่มีเขา ลูกชายสองคนซึ่งต่างก
ไปปฏิบัติธรรมที่ธรรมกมลา ปราจีนบุรี ของท่านโกเอ็นก้ามา ๑๐ วัน ไม่ได้เขียนอะไรเลย กลับมาถึงก็อยากขอใช้พื้นที่ “มองย้อนศร” เขียนเล่าอะไรสักหน่อย ตลอดช่วงเวลา ๑๐ วันของการปฏิบัตินั้น ไม่เพียง
บ่ายของวันหนึ่งขณะผู้เขียนรอรถประจำทาง ฝรั่งชายอายุราว ๕๐-๖๐ ปีมาถามหาเส้นทางรถเมล์ที่แล่นผ่าน ผู้เขียนตอบคำถามไป แต่ด้วยอาการครุ่นคิดผู้เขียนจึงแสดงน้ำใจถามไถ่ว่าอีกฝ่ายต้องการไปที่ไหน ผู้เขียนจึงแน
หลังจากการเดินทางและงานเฉลิมฉลองสิ้นสุดลง ก็ถึงเวลาที่ต้องกลับมาเผชิญกับชีวิตประจำวันที่แสนจะธรรมดา (และอาจจะน่าเบื่อหน่ายสำหรับบางคน) กันอีกครั้ง ในความรู้สึกของฉัน ช่วงเทศกาลที่มีวันหยุดยาวๆ ติดต่อก
ลานกว้างใต้สะพานพระราม 9 ย่านฝั่งธนฯ ที่เชื่อมความกว้างของแม่น้ำเจ้าพระยาด้วยสะพานแขวนแห่งของประเทศ จากมุมนี้หากแหงนหน้าตั้งฉากนั่นคือท้องสะพานแขวน แดดสวยยามเย็น เสียงกีตาร์และเสียงร้องครวญในเพลงรักอ
หลังออกพรรษาฝนเริ่มหมด กิจกรรมหนึ่งที่กำลังได้รับความนิยมในหมู่ชาวพุทธไทย คือการเดินทางไปกราบสักการะสังเวชนียสถานที่ประเทศอินเดีย ซึ่งมาจากหลายเหตุผลอาจเป็นเพราะการเดินทางสะดวกขึ้น ค่าใช้จ่ายถูกลง มีเ
ในวงพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องความสุขของคนทำงานโครงการสุขแท้ด้วยปัญญา มีกิจกรรมหนึ่งที่ผู้จัดได้ให้ผู้เข้าร่วมประชุมทำร่วมกันก่อนการแลกเปลี่ยน ชื่อกิจกรรมว่า ดัชนีความสุข ผมในฐานะผู้เล่น เมื่อได้รับโจทย์
สิ่งที่ฉันจะเขียนต่อไปนี้ แตกต่างจากเรื่องราวที่ผ่านๆ มา เพราะในขณะที่คุณมองว่าเป็นบทความธรรมดาๆ ชิ้นหนึ่ง สำหรับฉัน มันคือการบ้านที่ได้รับจากครูที่ชื่อ Gil Alon ในการเข้าร่วมอบรม Creativity Workshop
เรื่องสมมุติ ชายคนหนึ่งล้มป่วยและตายลง วิญญาณของเขาได้เดินทางไปยังสัมปรายภพ ในดินแดนรอยต่อระหว่างความตายกับชีวิตในดินแดนแห่งใหม่ เขาเดินทางมาถึงทางแยกระหว่างเส้นทางที่ไปนรก และเส้นทางที่นำเขาไปสู่สว
สมศรี ๑ เขียนจดหมายถึงผู้เขียนบอกเล่าความทุกข์จากความโกรธที่ผุดโผล่ขึ้นอันเนื่องมาจากอุปนิสัยความเคยชินของเธอ ความโกรธนั้นปะปนทั้งจากความโกรธที่มีต่อตนเอง ต่อคู่กรณีและต่อเรื่องราว สมศรีพบว่าอุปนิสั
End of content
No more pages to load
