ดูเหมือนผลพวงของระบบการศึกษาอันล้าหลัง และไร้ประสิทธิภาพของเรา จะส่งผลสู่สังคมอย่างกว้างขวาง ว่ากันตั้งแต่ ระบบการใช้ชีวิตของคนทั่วไป ระบบศีลธรรมวัฒนธรรม ต่อไปถึงศาสนธรรมทั้งหมดที่ว่านั้นก็คือ การท่อง
เคยได้ยินนักดูหนังบางคนกล่าวในทำนองว่า หนัง-ต้องดูในโรงเท่านั้น ถ้าดูในสถานที่อื่นก็เหมือนไม่ใช่การดูหนัง ผมนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้งเมื่อได้เข้าไปนั่งอยู่ในโรงหนังย่านปิ่นเกล้า ในตอนสายของวันปลาย
คู่ชีวิต สามี ภรรยา ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเนิ่นนาน แต่แล้วโชคชะตาก็มาเยี่ยมเยือน ภรรยาล้มป่วยและตรวจพบว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย กระนั้นโชคชะตาก็ไม่เลวร้ายเสียทีเดียว เนื่องเพราะมะเร็งนี้ยังมีหนทางรักษา
จำได้ว่า สมัยเมื่อหลายปีก่อน ผู้เขียนเคยได้ฟังธรรมะจากพระอาจารย์รูปหนึ่ง ท่านตั้งคำถามกับพวกเราหลายคนให้ใช้วิจารณญาณว่า “ระหว่างความดีกับความชั่วนั้น สิ่งใดกระทำยากหรือง่ายกว่า” คำถามนี้เป็นประเด็นที่
มีข่าวเล็กๆ ชิ้นหนึ่งจากเกาหลีใต้เมื่อต้นปีนี้ หากจะมีใครสนใจก็เพราะเป็นเรื่องแปลก นั่นคือ ข่าวหญิงชราผู้หนึ่งสอบใบขับขี่มาแล้วถึง ๗๗๑ ครั้ง แต่ไม่เคยสอบได้เลย ตัวเลขดังกล่าวเกิดขึ้นระหว่างปี ๒๕๔๘ จ
ทุกวันนี้มักจะมีเสียงบ่นอยู่เสมอว่าจริยธรรมของผู้คนกำลังเสื่อมโทรม สิ่งที่ตามมาพร้อมกับเสียงบ่นก็คือเสียงเรียกร้องให้เพิ่มชั่วโมงศีลธรรมหรือสอนจริยธรรมในโรงเรียนให้มากขึ้น หาไม่ก็เรียกร้องให้พ่อแม่พาล
ในหมู่ชาวบ้าน ผู้คนกลัวกันมากก็เห็นจะเป็น ‘กลัวคนอื่นรู้ว่าตนเป็นหนี้’ นี่แหละครับ แต่ไม่ค่อยกลัวหนี้กันเท่าไหร่ นอกเสียจากในสังคมเมืองเท่านั้น ที่ไม่ค่อยมีใครรู้กันและกันอยู่แล้ว จะร้อนใจ
ฟิลิปปินส์เคยได้ชื่อว่าเป็นประเทศที่มีศักยภาพการเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูง มีมาตรฐานการศึกษาที่มีคุณภาพ รวมไปถึงมาตรฐานครองชีพที่ดีพอสมควร แต่การทุจริตคอร์รัปชั่นนับแต่นับสมัยประธานาธิบดีเฟอร์ดินาน มาร์
งานสัมมนาศูนย์ศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมืองในหัวข้อเรื่อง “การคอร์รัปชั่นในภาคธุรกิจกับบรรษัทภิบาลในประเทศไทย” เมื่อวันพุธที่ ๒๘ พ.ย. ๒๕๔๕ มีประเด็นสำคัญที่ใคร่ขออ้างอิงถึงคือ ภายใต้สภาพบรรยายกาศการคอรัปชั
End of content
No more pages to load