จากเด็กน้อยขี้อายไม่มั่นใจในตนเอง เซบาสเตียน ตัวละครเอกจากวรรณกรรมเลื่องชื่อ “จินตนาการไม่รู้จบ” กลับกลายเป็นเด็กชายที่ได้พบ “น้ำแห่งชีวิต” เขาได้รู้จัก เข้าใจ ยอมรับและรักได้กับบุคคลที่มีความหมายและ
รุ่นน้องคนหนึ่งได้เล่าถึงชีวิตที่กำลังทนทุกข์เจ็บปวดอันเนื่องจากคนรักแปรรักปันใจไปให้คนอื่น เขารู้สึกเหมือนถูกทรยศหักหลังจึงรู้สึกโกรธคนรักฝังแน่นจนยากที่จะให้อภัยได้ เมื่อถามว่าแล้วจะทำอย่างไรกับควา
วันนี้ความโกรธเกลียดกำลังอบอวลแผ่ซ่านไปทั่ว พร้อมจะปะทุเป็นผรุสวาททันทีที่มีการพูดคุยถกเถียงเรื่องการเมือง เพียงแค่ได้ฟังข่าวสารบ้านเมืองอารมณ์ก็ขุ่นมัว หลายเดือนมานี้หลายคนพบว่าตนตื่นขึ้นมาทุกเช้าพร
ทุกค่ำคืน มีหลายคนที่ล้มตัวลงนอนด้วยอาการสลบไสลจากความตรากตรำเหนื่อยเพลีย เพื่อที่จะตื่นนอนกลางดึกด้วยความวิตกกังวลถึงหนี้สิน ภาระความรับผิดชอบ ฯลฯ ไม่ไกลเกินไป หลายคนไม่สามารถหลับตานอนหลับพักผ่อนได้
โพลล์ของสำนักต่างๆ ระบุว่าคนไทยกำลังเครียด เซ็ง เบื่อการเมือง วันนี้ “มองย้อนศร” จึงขอไม่เริ่มต้นการมองในเชิงเหตุผล แต่ให้เราแก้อารมณ์เครียด เบื่อ เซ็งการเมือง ด้วยการอมยิ้มหรือหัวเราะ ตาม
สมองคือตู้เก็บเอกสารทุกประเภท ที่ซึ่งในตัวมันเองมีลิ้นชักบรรจุอยู่รอบด้าน เพื่อจัดการเอกสารที่ผ่านการจัดทำขึ้นมาหรือตีพิมพ์แล้ว มาตัดแบ่งออกเป็นบทเป็นตอน หรือเป็นหัวข้อบทความเรื่องๆ หนึ่ง เดินตามเส้นท
ลักษณะของการฟังที่ดี อาจแบ่งออกได้ตามเทคนิคการฟังและท่าทีสำหรับการปฏิบัติตัว หรืออากัปกิริยาสนองตอบเวลาจะรับฟังใคร หรือฟังอย่างไรให้เข้าใจรู้เรื่อง เราใส่ใจต่อเรื่องราวที่ฟัง มีสมาธิในขณะฟัง หลายๆ คน
รู้ไหมผมเป็นใคร…? คุณระดับไหน ผมระดับไหน รู้ไว้ซะด้วย…? ฯลฯ ถ้อยคำเหล่านี้ เป็นคำพูดที่ติดอยู่ริมฝีปากของใครต่อใครอีกหลายคน หรืออย่างน้อยๆ ก็ครุ่นคิดติดอยู่ในใจของคนที่รู้สึกว่าตนมีอะไรดีก
สังคมไทยเป็นหนึ่งในสังคมสมัยใหม่ทั่วโลกที่นิยมชมชอบการตัดสิน ซึ่งมักทำให้คนที่เป็นเหยื่อของการตัดสินจากคนรอบข้างและสังคมโดยเฉพาะการตัดสินที่ไม่เป็นธรรม ได้รับความทุกข์ความเจ็บปวดใจ คำตัดสินทั้งหลายมัก
อารมณ์และความรู้สึกนึกคิดในจิตใจขณะโกรธนั้น มักจะปั่นป่วนแผดเผาด้วยไฟที่อยากทำร้ายทำลายคนหรือสิ่งที่อยู่ตรงหน้าที่ทำให้เราโกรธ เราอยากพูดหรือทำอะไรก็ได้ที่จะทำให้คนนั้นสิ่งนั้นพังพินาศหรือได้รับความทุ
End of content
No more pages to load