ปาฐกถาในงานร้อยวันสึนามิ ที่เขาหลัก อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา เมื่อวันที่ ๔ เมษายน ๒๕๔๘ ตามประเพณีไทย เมื่อคนที่เรารักได้จากไปครบ ๑๐๐ วัน เราก็จะมาร่วมพบปะกัน ส่วนหนึ่งก็เพื่อทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ผู้ที่ล่ว
ช่วงเช้าของวันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๔๗ สวรรค์อันดามันกลับกลายเป็นนรก ชีวิตของหลายแสนคนเปลี่ยนแปลง สูญเสียคนที่รัก ครอบครัว ญาติพี่น้อง อาชีพการงานและอนาคต เจ็บปวด โกรธแค้น เศร้า เสียใจ ความนึกคิดสับสน วุ่
ผู้ที่ประสบทุกข์ภัยจากคลื่นยักษ์ถล่มคงมีกำลังใจดีขึ้นไม่น้อยเลย ที่ต่างได้รับสัมผัสโอบกอดแห่งรักจากเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน มันเป็นสัมผัสที่แสนอบอุ่นและมีพลัง ซึ่งน่าจะบรรเทาทุกข์โศกให้คลายลงได้บ้าง ก็เพรา
ปี ๒๕๔๗ มาพร้อมกับพัดพาไข้หวัดนกให้แพร่กระพือไปทั่วประเทศ จนไก่และเป็ดถูกฆ่านับร้อยล้านตัว ผู้คนเจ็บป่วยและล้มตายนับสิบ หลังจากนั้นความรุนแรงที่ภาคใต้ซึ่งเริ่มต้นด้วยการปล้นปืนในค่ายทหารก็ขยายตัวเป็
มีเรื่องเล่าชวนเศร้าสลดใจแก่ผู้ฟัง จากเหตุการณ์ธรณีพิบัติทางภาคใต้อีกเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องของคนในครอบครัวซึ่งนั่งกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตาสมาชิกต่างวัยในครอบครัวรวม ๗ คน แล้วโดนคลื่นซัดกระหน่ำกวาดค
หลังจากเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิถล่ม ๖ จังหวัดภาคใต้ของประเทศไทยและรวมทั้งประเทศต่างๆ ในมหาสมุทรอินเดีย คร่าชีวิตผู้คนไปกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นคน ผู้เกี่ยวข้องหลายฝ่ายไม่ว่าชาวบ้าน นักวิชาการ รัฐบาล รวมท
End of content
No more pages to load
