หากลองสังเกตเด็กแรกเกิด เราจะเห็นปฏิกิริยาตอบสนองตามสัญชาตญาณที่จะคว้าจับ กำหรือยึดกุมเวลาที่เราลองแหย่นิ้วไปที่ฝ่ามือหนูน้อย ชีวิตของพวกเราต่างเรียนรู้ที่จะยึดกุม แสวงหาสิ่งต่างๆ เพื่อสนองความสุขและค
ท่านเว่ยหลางเป็นสังฆปริณายกที่มีชื่อเสียงมากของพุทธศาสนานิกายเซนในประเทศจีนเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว มีเกร็ดเล่าว่าที่วัดแห่งหนึ่งได้จัดงานใหญ่ มีการติดธงทิวทั่วสำนัก พระมาร่วมงานกันคับคั่ง มีพระรูปหนึ
มีนิทานเล่าว่าขณะที่ชายสองคนอ้วนผอมเดินทางข้ามเมือง ก็ได้พบลาพลัดหลงมาตัวหนึ่งอยู่กลางทาง ทั้งสองดีใจและตกลงว่าจะนำลาตัวนี้ไปขายที่ตลาดในเมืองที่อยู่ข้างหน้า ชายคนผอมรับอาสาทำหน้าที่นี้ ระหว่างที่จู
ชายสามคนต่างก่ออิฐอยู่ไม่ไกลจากกันเท่าใดนัก คนแรกทำงานอย่างเนือยๆ ท่าทางเหนื่อยล้า ชอบหยุดพักและชำเลืองมองนาฬิกา คนที่สองดูกระฉับกระเฉงขึ้นมาอีกหน่อย แต่ทำๆ หยุดๆ ส่วนคนที่สามนั้นทำงานด้วยความกระตื
ในชีวิตนี้มีสิ่งต่างๆ มากมายที่ไม่เป็นไปตามใจปรารถนา แม้จะพยายามเต็มที่แล้วก็ตาม ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องเตรียมใจพร้อมเผชิญกับสิ่งที่ไม่สมหวัง แน่ละบางอย่างก็อยู่ในวิสัยที่จะแก้ไขได้ แต่บางอย่างก็แก้ไขอ
สิ่งที่แน่นอนอย่างหนึ่งในชีวิตคนเรา คือ ความทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นโรคภัยไข้เจ็บ ปัญหาเรื่องงาน หรือ ความสัมพันธ์กับผู้อื่น จริงๆ แล้วพระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ว่า ในโลกนี้มีแต่ทุกข์เท่านั้น ส่วนความสุขก็คือ ค
เด็กอายุ 7 ขวบคนหนึ่งกินขนมเค้กที่เป็นของสุดโปรดด้วยการปาดเอาครีมไปไว้ที่ขอบจาน เมื่อผู้ใหญ่ถามว่าไม่ชอบกินครีมหรือ ก็ได้รับคำตอบที่ผิดคาดว่า “ชอบที่สุดเลยค่ะ” และคำตอบต่อมาถึงสาเหตุที่เอา
เวลามีทุกข์ เรามักโทษปัจจัยภายนอกว่าเป็นสาเหตุ ไม่ว่าจะเป็นคนรอบตัว ดินฟ้าอากาศ หรือจราจรบนท้องถนน แต่เรากลับไม่มองมาที่ตัวเอง ถึงใครจะด่า แต่ถ้าเราไม่เอาคำพูดของเขามาเป็นอารมณ์ ถึงแดดจะร้อน แต่ใจไ
End of content
No more pages to load
