เพียงการกระหยับปีกของผีเสื้อหนึ่งครั้ง โลกทั้งใบก็สะเทือนเลื่อนลั่น พลิกผันแปรเปลี่ยน ทั้งการก่อเกิดและดับสูญ ณ ที่แห่งนั้น บทเพลงแห่งมรณานุสติจะเริ่มบรรเลง การร่ายรำอันวิจิตรจะเริ่มขึ้น… การร่า
ในฤดูพรรษาหน้าอย่างนี้ เรามาคุยเรื่องตายกันไหม? ชวนอย่างนี้คงหาคนคุยด้วยได้ยาก แต่ที่ชวนนี้เป็นการคุยเรื่องความตาย เพื่อจะรู้ว่าเราควรอยู่อย่างไร อย่างที่ธรรมาจารย์ชาวทิเบตท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่า คนเราอย
ในการอบรมเผชิญความตายอย่างสงบที่จัดมาตลอดหลายปีนั้น คำถามหนึ่งที่เราต้องถามผู้เข้าร่วมอบรมทุกครั้งไม่เคยขาดเลยก็คือ หากคุณกำลังจะตายลงในไม่ช้านี้ คุณจะรู้สึกอย่างไรต่อความตายที่กำลังปรากฏตัวตรงหน้าคุณ
คนที่รู้สึกว่าตัวเองกลัวตายนั้นไม่ใช่เรื่องแปลก แต่หากไม่กลัวนี่สิแปลก จากประสบการณ์ของคนที่เข้าร่วมอบรม “เผชิญความตายอย่างสงบ” เกือบทั้งหมดต่างรู้สึกกลัวช่วงเวลาแห่งความตายไม่มากก็น้อย แม้หลายคนจะบอก
คนที่มีประสบการณ์ดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายคงตระหนักได้ดีว่า ช่วงเวลาแห่งการดูแล เป็นช่วงที่เราไม่คุ้นเคยอย่างยิ่ง หลายคนเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าเสียใจและหวาดกลัวต่อการพลัดพรากที่กำลังจะมาถึง หลายคนอาจรู
เราทุกคนปรารถนาชีวิตที่มีความสุข แต่ว่าความจริงอย่างหนึ่งที่เราต้องตระหนักและหนีไม่พ้นก็คือ เราทุกคนต้องตาย ไม่ว่าจะอยู่ดีมีสุขเพียงใด ประสบความสำเร็จในชีวิตหรือไม่ ในที่สุดเราทุกคนก็ต้องตาย ส่วนใหญ่
วันที่ ๘ กรกฎาคม เป็นวันครบรอบการมรณภาพของท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุ โดยก่อนหน้านั้นเดือนครึ่ง (ปี ๒๕๓๖) ท่านได้ล้มป่วยเนื่องจากเลือดออกในสมองจนถึงกับหมดความรู้สึกตัว อาการดังกล่าวไม่ได้เป็นเรื่องที่เหน
มีคำนาม ๒ คำเกี่ยวกับหัวข้อเรื่องนี้ ที่เรารู้ๆ กันอยู่ แต่ก็ใช่ว่าจะมีคนเข้าใจมันดีนัก หากจะมีที่ยกเว้นเอาไว้อยู่บ้าง ก็เฉพาะคนที่กำลังเผชิญกับเจ้าสิ่งนี้อยู่ ถ้าใครคนนั้นสังเกตความเป็นไป รู้ตามอากา
เวลาที่เราได้ยินได้ฟังข่าวคราวการสูญเสียพลัดพรากของคนที่เราไม่รู้จัก เรามักจะรู้สึกเฉยๆ ไม่เสียใจอะไร ยิ่งถ้าเป็นคนที่เราไม่ชอบหรือเกลียดก็มักจะรู้สึกดีหรือสะใจไปเลย จะรู้สึกเศร้าเสียใจมากขึ้นบ้างหา
ช่วง ๒ – ๓ ปีมานี้แวดวงบันเทิงทั้งในและนอกบ้านเราต่างผลิตงานเกี่ยวกับเรื่องภูตผีวิญญาณมากจนเป็นกระแส ในโรงหนังก็มีหนังประเภทนี้ให้ดูทุกระยะไม่ขาดสาย หมุนช่องทีวีไปช่องไหนๆ ก็มีรายการคนอยากเห็นผี
End of content
No more pages to load