คนที่รู้สึกว่าตัวเองกลัวตายนั้นไม่ใช่เรื่องแปลก แต่หากไม่กลัวนี่สิแปลก จากประสบการณ์ของคนที่เข้าร่วมอบรม “เผชิญความตายอย่างสงบ” เกือบทั้งหมดต่างรู้สึกกลัวช่วงเวลาแห่งความตายไม่มากก็น้อย แม้หลายคนจะบอก
ความตายเป็นสิ่งแน่นอนสำหรับทุกชีวิต แต่ขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน เพราะเราไม่อาจกำหนดหรือคาดทำนายได้ว่าจะตายเมื่อใด ที่ไหน และด้วยสาเหตุอะไร แม้แต่นักโทษประหารหรือผู้ป่วยระยะสุดท้ายก็อาจจบ
ในงานวิจัยของผู้เขียน ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากวิทยาลัยการจัดการทางสังคมภาคเหนือ ได้ทำการศึกษาโลกทัศน์ชาวบ้านล้านนาในปัจจุบัน เพื่อต้องการทราบถึงโลกทัศน์ชาวบ้านล้านนาว่าเป็นอย่างไรบ้าง มีอยู่เรื่องหนึ่
* ข้อคิดและประสบการณ์จากการอบรม “เผชิญความตายอย่างสงบ” จัดโดย เครือข่ายพุทธิกา และ เสมสิกขาลัย คนที่มีประสบการณ์ดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายคงตระหนักได้ดีว่า ช่วงเวลาแห่งการดูแลเป็นช่วงที่เราไม่คุ้นเคยอย่าง
ชั่วขณะที่เราอยู่กับบุคคลผู้เป็นที่รัก ขณะที่เราพูดคุย หัวเราะ ร้องไห้ โอบกอด หรือแม้แต่เฝ้ามองเขาหรือเธอ วูบหนึ่งของจิตใจที่อาจแวบเข้ามาโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม เราตระหนักรู้ดีว่า ชั่วขณะเช่นนี้จ
คนเรามักไม่ค่อยนึกถึงความตายของตนเท่าใดนัก แต่เมื่อใดที่นึกถึง ก็อยากให้ตัวเอง “ตายดี” ซึ่งส่วนใหญ่หมายถึง ตายโดยไม่เจ็บปวด ไม่ทุรนทุราย ไม่น่าเกลียด ไม่มีใครมาทำให้ตาย หรือตายเพราะอุบัติเหตุ ความต
ความทุกข์ของผู้คนในยามที่เผชิญกับความตายนั้น ไม่ใช่เป็นแค่ความทุกข์เนื่องจากความเจ็บปวดรวดร้าวทางกายเท่านั้น ที่สำคัญกว่านั้นก็คือความทุกข์ทางจิตใจ อาทิ เช่น ความกลัว ความตื่นตระหนก ความรู้สึกดังกล่าว
เราทุกคนต้องตายไม่ช้าก็เร็ว ที่สำคัญก็คือเราตายได้ครั้งเดียวในชีวิตนี้ ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่เราทุกคนจะต้องเตรียมตัวตายให้ดีที่สุด เพราะหากพลาดพลั้งไป เราก็ไม่อาจแก้ตัวได้ สอบเข้ามหาวิทยาลัย หร
End of content
No more pages to load
