เคยไหมที่อยากได้อะไรมากๆ จนไม่อาจจะละสายตาและความคิดจากสิ่งนั้นไปได้ แม้จะรู้ว่าต้องใช้เงินหรือเวลาจำนวนมากเพื่อให้ได้มา แต่พอได้มาแล้วกลับรู้สึกเฉยๆ หรือดีใจประเดี๋ยวประด๋าว แล้ว “เจ้าตัวอยาก” ก็แผลงฤทธิ์ อยากได้อย่างอื่นอีก ดังนั้น “ตัวอยาก” คือตัวขับเคลื่อนชีวิตที่เราต้องรับรู้และรับมือตลอดเวลา
เมื่อรู้สึกได้ถึง “ความอยาก” ลองจินตนาการว่าสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ในตัวเราได้ตื่นขึ้น บิดขี้เกียจ ยืดตัว และทำให้ตัวเองเป็นที่รู้จัก
คุณรู้สึกอะไร รู้สึกได้ชัดเจนที่สุดที่จุดไหนของร่างกาย
ลองทำความรู้จักและเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ “เจ้าตัวอยาก”ของคุณ… อะไรที่กระตุ้นหรือดึงดูดใจมัน อะไรเป็นตัวขับเคลื่อนมัน
ตอนนี้แค่รับรู้และจดจำ “เจ้าตัวอยาก” และพยายามเฝ้าดูมัน แทนที่จะยอมแพ้หาอะไรให้มันกิน ดูว่ามันกลับไปนอนหลังจากมันระเบิดพลังจนหมดเกลี้ยงแล้ว หรือยังป้วนเปี้ยนอยู่ในตัวเรา
บางครั้งก็ให้อาหารมันบ้าง ทำแบบรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ เช่น กินช็อกโกแลตอย่างรู้ตัว แทนที่จะกินเข้าไปโดยอัตโนมัติ มารู้ตัวอีกทีก็เหมือนแท่งแล้ว
ทดลองว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณให้อาหารมัน คุณรู้สึกอย่างไรในภายหลัง, เกิดอะไรขึ้นถ้าคุณไม่สนใจมัน, คุณสังเกตเห็นอะไร หากคุณรับรู้การมีอยู่ของมัน โดยพูดว่า “ฉันเห็นเธอ” แต่ไม่ได้ทำตามคำสั่งของมัน
เมื่อคุณคุ้นเคยกับลักษณะของมันแล้ว คุณอาจเริ่มสังเกตเห็นรูปลักษณ์ของมันได้ง่ายขึ้น เมื่อมันมาถึง คุณอาจมีแนวโน้มที่จะแย่งชิงการควบคุมและการตัดสินใจต่อความอยากนั้น
ในโลกยุคนี้ เราถูกดึงเข้าสู่ความอยากทุกประเภท ทั้งวัตถุ สถานการณ์ ความสัมพันธ์ การระบุตัวตนและผูกมิตรกับ “เจ้าตัวอยาก” ภายใน จะช่วยให้คุณตัดสินใจได้อย่างชาญฉลาดมากขึ้น
งานวิจัยพบว่า “ความรู้สึกตัว” นำมาซึ่งความสุข การใช้ประสาทสัมผัสเป็นวิธีที่ดีในการฝึกสติและกลับมาอยู่กับร่างกายและใจ ทำให้จิตใจสงบลง เป็นการเชื่อมต่อตัวเรากับช่วงเวลาปัจจุบัน ถือเป็นกิจกรรมฝึกความรู้ส
จุดเริ่มต้นของความสุข และการรับมือกับปัญหาต่างๆ คือการดูแลตัวเอง ทั้งการดูแลร่างกาย เช่น การกิน นอน ออกกำลังกายอย่างเพียงพอ และการดูแลจิตใจตัวเอง เช่น เราจะอยู่กับความรู้สึกลบๆ ได้อย่างไร FacebookTwit
ความวิตกกังวลเป็นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่คุณไม่จำเป็นต้องตกเป็นทาสของมัน การฝึกทักษะการรู้สึกตัวจะช่วยให้คุณเห็นกาย ใจ และความคิดของตัวเอง ช่วยเพิ่มมุมมอง และสร้างจุดยืนขึ้นมาใหม่
