การไม่ได้สิ่งที่ต้องการและการได้รับสิ่งที่ไม่ต้องการ ทำให้เกิดความรู้สึกผิดหวัง เรามักจะประสบการณ์กับสองภาวะนี้เสมอๆ เมื่อความผิดหวังเป็นประสบการณ์สากลของมนุษย์ ดังนั้นการหาวิธีจัดการกับความผิดหวังจึงเป็นเรื่องสำคัญและจำเป็น
ท่ามกลางความผิดหวัง ความเงียบและการเปิดใจกว้างสามารถบรรเทาความทุกข์ได้ ให้เวลาตัวเองสังเกตความคิดและดูว่าความคิดเหล่านั้นกำหนดความคาดหวังของคุณอย่างไร
ดูว่ามันทำให้เกิดความคาดหวังในอนาคตหรือไม่ ตัวอย่างเช่น หากคุณทะเลาะกับแฟนเมื่อเช้านี้ ก่อนที่เขาจะออกไปทำงาน คุณคาดการณ์ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขากลับบ้านคืนนี้หรือไม่ เช่น เอ่ยคำขอโทษ
ไม่ว่าจะเป็นวันนี้ สัปดาห์นี้ หรือปีนี้ คุณจะผิดหวังหรือไม่หากไม่เป็นไปตามความคาดหวังเหล่านี้ หากคนรักของคุณมักจะให้ของขวัญวันเกิดที่คุณชอบ คุณคาดหวังหรือไม่ว่าคุณจะได้อะไรปีหน้า
เมื่อมีความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ มีความคาดหวังแนบมาด้วยหรือไม่ ความคิดปัจจุบันมักเกิดจากการสังเกต คุณอาจมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วแปลกใจว่าฝนเริ่มตกแล้ว เมื่อคุณเห็นฝนตก คุณมีช่วงเวลาซาบซึ้งกับสายฝน ก่อนที่คุณจะรีบไปเก็บผ้าที่ตากไว้บ้างไหม
แม้ว่าเราทุกคนจะมีความคิดและความคาดหวังมากมายครอบงำอยู่ แต่เราไม่ค่อยให้พื้นที่ตัวเองในการมองเห็นความคิดและอารมณ์เหล่านี้ และสำรวจความคิดเหล่านั้นโดยไม่ตัดสินหรือพยายามเปลี่ยนแปลงมัน
หากมีเวลา 2-3 นาที หายใจผ่านความผิดหวังเข้าไป แล้วปล่อยมันออกมา แค่หยุดสังเกตลมหายใจสักครู่ก็สามารถสร้างความแตกต่างได้มาก
หากมีเวลา 1 ชั่วโมง ลองนั่งผ่อนคลาย ไปเดินเล่น หรือปั่นจักรยานก็ได้ ดูว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณให้เวลาและพื้นที่ “ผ่อนคลาย” กับตัวเอง
หากมีเวลามากกว่านี้ ให้แบ่งเวลาช่วงบ่ายหรือทั้งวันมาฝึกซ้อมรับมือความผิดหวัง สิ่งหนึ่งที่อาจทำให้คุณประหลาดใจก็คือ ถ้าคุณนั่งกับมันนานพอ คุณอาจรู้สึกเบื่อกับความคิดและปฏิกิริยาที่มีต่อมัน
เมื่อเรามองความผิดหวังอย่างใกล้ชิดมากขึ้น เราจะเห็นว่าเมื่อสิ่งต่างๆ ไม่เป็นไปตามที่เราคิด เราจะตัดสินทั้งตัวเราเองและผู้อื่นมากเพียงใด ความคาดหวังทำให้เราผิดหวัง การตำหนิติเตียนทำให้ความผิดหวังของเราเพิ่มมากขึ้น คุณสามารถเห็นสิ่งนี้ได้จากคำตำหนิและการตัดสินของคุณ
วันหยุดที่น่าผิดหวังอาจกลายเป็นที่มาของความฮาในภายหลัง
ชื่นชมตัวเองและความกล้าหาญของตัวเองที่อยู่กับความผิดหวังในเวลานี้ ไม่เป็นไรที่คุณผิดหวัง ให้ตัวเองได้หยุดพัก
“เวลามีเรื่องแย่ๆ ลองพูดกับตัวเองว่า “นี่เป็นช่วงเวลาแห่งความทุกข์ ความทุกข์เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ขอให้ฉันใจดีกับตัวเอง ขอให้ฉันเมตตาตัวเอง”
เคยไหมที่อยากได้อะไรมากๆ จนไม่อาจจะละสายตาและความคิดจากสิ่งนั้นไปได้ แม้จะรู้ว่าต้องใช้เงินหรือเวลาจำนวนมากเพื่อให้ได้มา แต่พอได้มาแล้วกลับรู้สึกเฉยๆ หรือดีใจประเดี๋ยวประด๋าว แล้ว “เจ้าตัวอยาก” ก็แผลง
ความวิตกกังวลเป็นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่คุณไม่จำเป็นต้องตกเป็นทาสของมัน การฝึกทักษะการรู้สึกตัวจะช่วยให้คุณเห็นกาย ใจ และความคิดของตัวเอง ช่วยเพิ่มมุมมอง และสร้างจุดยืนขึ้นมาใหม่
ร่างกายถ่ายทอดข้อมูลสำคัญถึงเราตลอดเวลา คุณสังเกตเห็นความรู้สึกของร่างกายครั้งสุดท้ายเมื่อใด ซูซาน บาวเออร์-วู ได้เขียนข้อปฏิบัติง่ายๆ เพื่อช่วยให้เข้าถึงร่างกายและดึงเราไว้กับปัจจุบันขณะ ช่วยเพิ่มการ
