จิตใจ

จากยิ่งสูง ยิ่งสวย ถึง ยิ่งยาก ยิ่งได้มาก

เชาวลิต บุณยภูษิต 1 พฤษภาคม 2016

ภาพหมู่เกาะอ่างทองที่เคยเห็นชินตาในสื่อต่างๆ โดยเฉพาะนิตยสารและหนังสือท่องเที่ยว เป็นแรงจูงใจหลักชักนำให้ผมเดินทางไปเกาะสมุยช่วงปลายหน้าฝนที่ผ่านมา ช่วงสายท้องฟ้าสีครามเปิดโล่ง จากท่าเรือหน้าทอนบนเกาะ

เยาะปลาในทุ่ง

วีระศักดิ์ จันทร์ส่งแสง 17 เมษายน 2016

ในทุ่งก็มีธรรม อยู่ที่ว่าจะมีใครเห็นหรือไม่ ตรงนั้นเป็นแถบหางเขื่อนที่จมอยู่ใต้น้ำตลอดหน้าน้ำ  จนเข้าหน้าแล้งน้ำเขื่อนขอดลง จึงปรากฏทิวทุ่งที่เคยเป็นทุ่งนาทุ่งหญ้าที่เลี้ยงสัตว์ น้ำยังเหลืออยู่แต่ตามท

เพื่อนรู้สึกตัว

เอกภพ สิทธิวรรณธนะ 3 เมษายน 2016

เสียงหญิงสูงวัยกล่าวขึ้นอย่างมั่นใจที่หน้าห้องโถง ท่ามกลางเสียงนกนานาพันธุ์ และมวลไม้ที่ไหวตามแรงลม “นับจากนี้เราจะปฏิบัติด้วยกันตลอดเวลา 5 วัน ตั้งแต่ตื่นจนกระทั่งเข้านอน ไม่มีการพัก ใครคิดว่าไม่ไหวก

งานศพในฝัน

เอกภพ สิทธิวรรณธนะ 21 กุมภาพันธ์ 2016

ผมเคยไปงานศพของรุ่นพี่คนหนึ่ง เป็นงานศพที่ไม่เหมือนใคร และคงจะอยู่ในความทรงจำของผมไปอีกนาน ไม่ใช่เพราะงานศพของเธอสวยงามในธีมเจ้าสาว หรือเพราะเธอจัดงานศพที่บ้าน (ซึ่งยุคนี้ไม่ค่อยมีคนเมืองที่ไหนนิยมจัด

ในเส้นทาง: ชีวิต .. แม่น้ำ

ชัยยศ จิรพฤกษ์ภิญโญ 14 กุมภาพันธ์ 2016

“น้ำมาจากไหน” “น้ำมาจากก๊อก” หลายคนคงเคยได้ยินมุขขำขันทำนองนี้จากเด็กนักเรียนที่ตอบคำถามข้างต้นด้วยความมั่นใจ สะท้อนคุณภาพการศึกษา กระบวนการเรียนรู้ที่ทำให้เด็กเข้าใจเช่นนั้น แม้ผู้ใหญ่หลายคนอาจจะมีคำ

คุณธรรมของไม้เท้าที่ภูกระดึง

เอกภพ สิทธิวรรณธนะ 31 มกราคม 2016

ผมและคณะถึงตีนภูกระดึงยามสาย จัดการซื้อตั๋วและฝากของกับลูกหาบก่อนจะเริ่มเดินขึ้นภูระยะกว่าห้ากิโลเมตร นับเป็นการเริ่มต้นที่ฮึกเหิมและมีความหวัง เดินมาไม่ไกลจากจุดเริ่มต้น รุ่นพี่ร่วมคณะคนหนึ่งชี้นิ้วไ

ตอน เป็นมิตรกับตัวเอง

นงลักษณ์ สุขใจเจริญกิจ 17 มกราคม 2016

ในวันคล้ายวันเกิด เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่เราจะได้รับคำอวยพร ความปรารถนาดีจากเพื่อนมิตรทั้งใกล้ไกล วาระพิเศษที่บอกเราว่า เส้นทางของชีวิตเรามาไกลขึ้นอีก 1 ปี และนั่นหมายความว่า เวลาในชีวิตเราก็กำลังเข้า

แม่เฒ่า

วีระศักดิ์ จันทร์ส่งแสง 3 มกราคม 2016

ปีใหม่นี้ยายอายุใกล้ครบ 7 รอบ นับแต่ลูกๆ เริ่มโต ยายก็ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมาเกือบครึ่งชีวิต จนเมื่อราว 10 กว่าปีมานี้ ยายเริ่มเข้าสู่วัยที่ต้องมีคนดูแล  แม่จึงรับยายมาอยู่ด้วยกัน … มาอยู่ที่บ้านเ

มรสุมภายใน

เอกภพ สิทธิวรรณธนะ 27 ธันวาคม 2015

มรสุมกำลังเคลื่อนเข้ามา ไม่มีทางเลี่ยงได้เลย… แสงแดดค่อยๆ ผลุบหายในมวลเมฆที่กำลังกลายเป็นมวลฝนหนาทึบ แสงระยิบระยับจากยอดคลื่นแปรเปลี่ยนเป็นยอดเงามืดถาโถม ภูเขาหินปูนมหึมาสลับซับซ้อน บัดนี้ถูกมรส

จอบกับใจ

วีระศักดิ์ จันทร์ส่งแสง 20 ธันวาคม 2015

๑ ความจริงฉันเพียงแต่อยากใช้จอบสับดอกหญ้า-เอาเสียงเป็นจังหวะกำหนดจิตเท่านั้น คราวไปร่วมเดินธรรมยาตรา พระท่านบอกว่า-ให้เอาเสียงกลองเป็นนิมิต เมื่อฉันถาม  ท่านขยายความให้ฟังว่า ความจริงใช้จังหวะลมหายใจเ

next

End of content

No more pages to load