ช่วงนี้มีหนังเรื่องหนึ่งที่ผู้คนพูดถึงกันมาก ไม่ใช่หนังดังหรือหนังที่จะเรียกคนเข้ามาชมเท่าไหร่ แต่ว่ามันให้ข้อคิดที่ดี หลายคนบอกว่าดูแล้วอึ้ง อาตมายังไม่ได้ดูนะหนังเรื่องนี้ เพราะว่ามันยังอยู่ในโรงหนั
ภาพยนตร์จากฝั่งอังกฤษเมื่อหลายสิบปีก่อน เรื่อง sliding door นำเสนอเรื่องราวชีวิตคู่ขนานของหญิงสาวคนหนึ่ง เพียงช่วงประตูรถไฟใต้ดินปิด ระหว่างเธอที่เข้าประตูทัน กับเธอที่เข้าประตูไม่ทัน เธอคนแรกกลับบ้าน
ยุคนี้เป็นยุคที่การตลาดมีพลังอย่างยิ่งในการกำหนดให้สังคมหนึ่งๆ เปลี่ยนแปลงความคิดความเชื่อและค่านิยมที่เคยยึดถือ โดยใช้เครื่องมือสำคัญคือการโฆษณา เช่น ขณะที่คนรุ่นพ่อแม่ของเราได้รับการสั่งสอนมาว่า “มี
เคยได้ยินนักดูหนังบางคนกล่าวในทำนองว่า หนัง-ต้องดูในโรงเท่านั้น ถ้าดูในสถานที่อื่นก็เหมือนไม่ใช่การดูหนัง ผมนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้งเมื่อได้เข้าไปนั่งอยู่ในโรงหนังย่านปิ่นเกล้า ในตอนสายของวันปลาย
เวลาพูดถึงงานวัดเรานึกถึงอะไร? เด็กๆ คงคิดถึงชิงช้าสวรรค์ ได้ยิงเป้าตุ๊กตากับการละเล่นที่นำความสนุกมาให้ ผู้ใหญ่ส่วนมากอาจคิดถึงอาหารประเภทปิ้งย่างเลิศรสต่างๆ กับการพบปะสังสรรค์ผู้คน ส่วนคนหนุ่มสาวคงอ
End of content
No more pages to load